Post 8
ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ
Ως οπτική αντίληψη ορίζεται το σύνολο των δεξιοτήτων που χρησιμοποιούμε για να συλλέξουμε οπτικές πληροφορίες, να τις αναλύσουμε και να τις ερμηνεύσουμε. Η οπτική αντίληψη είναι άμεσα εξαρτώμενη από τη λειτουργία του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος και κυρίως από τη λειτουργία των φλοιωδών δομών του εγκεφάλου και για το λόγο αυτό σχετίζεται άμεσα με την φυσιολογική ανάπτυξη και τη μάθηση. Χωρίς τη σωστή λειτουργία της οπτικής αντίληψης, δεν θα ήταν εύκολο να μάθουμε να διαβάζουμε, να αντιγράφουμε, να οπτικοποιούμε αντικείμενα ή παλιές εμπειρίες, να έχουμε καλό οπτικοκινητικό συντονισμό, να συνδυάζουμε τις οπτικές πληροφορίες με τις άλλες μας αισθήσεις για να εκτελέσουμε δραστηριότητες κ.τ.λ.
Μία δεξιότητα που αξίζει να αναλύσουμε είναι η οπτική ολοκήρωση ή αλλιώς οπτικό κλείσιμο. Η ικανότητα του εγκεφάλου να αναγνωρίζει ένα αντικείμενο όταν βλέπει ένα μέρος του μόνο, είναι το οπτικό κλείσιμο. Η διαδικασία αυτή απαιτεί αφηρημένη επίλυση προβλήματος και νοητική εμπειρία του αντικειμένου, γιατί ο εγκέφαλος συμπληρώνει τα στοιχεία που λείπουν από το αντικείμενο προκειμένου να το αναγνωρίσει πριν το δει ολόκληρο. Το οπτικό κλείσιμο είναι απαραίτητο στην ευχέρεια της ανάγνωση, στην οπτική ταχύτητα και στον εντοπισμό αντικειμένων που είναι εν μέρει κρυμμένα.
Δυσκολίες κατά το οπτικό κλείσιμο μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στα παιδιά που αφορούν τη γραφή γενικότερα αλλά και την αντιγραφή μίας λέξης που είναι μισή, την ανάγνωση καθώς το παιδί θα είναι εξαρτημένο από το κειμενό του, θα έχει ανάγκη συνεχώς να καθοδηγείται στο κείμενο έχοντας το δαχτυλό του παράλληλα στις γραμμές με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ολοκληρώσει με ταχύτητα αλλα και τα μαθηματικά. Επίσης, δυσκολίες σε δραστηριότητες όπως “ενώνω τις τελείες”, συμπλήρωση της άλλης μισής ζωγραφιάς, στον εντοπισμό λάθους σε ένα κείμενο και στην αυτοδιόρθωση καθώς και στην ολοκήρωση παζλ.
Μερικές δραστηριότητες που μπορεί να βοηθήσουν ένα παιδί που έχει δυσκολίες στο οπτικό κλέισιμο είναι:
• παζλ, ξεκινώντας από πιο εύκολα με λίγα κομμάτια και στη συνέχεια αυξάνοντας τον βαθμό δυσκολίας
• φωτογραφίες αντικειμένων που έχουν τραβηχτεί από πολύ κοντά με αποτέλεσμα να φαίνεται ένα μέρος τους και να καλείται το παιδί να τα αναγνωρίσει
• κυνήγι του χαμένου θησαυρού, κρυμμένα αντικείμενα στο χώρο που φαίνεται μόνο ένα μικρό μέρος τους και το παιδί καλείται να τα εντοπίσει
• χρήση εικόνων, τις οποίες καλύπτουμε εν μέρει και ζητάμε να τις αναγνωρίσει το παιδί ή ημιτελείς εικόνες με διακεκομμένες γραμμές και τμήματα που λείπουν τις οποίες το παιδί πρέπει να τις φανταστεί και να καταλάβει τι απεικονίζουν.